Wprowadzenie do produktu

Lonicera edulis (Lonicera edulis), której naukowa nazwa to Lonicera japonica, to krzew liściasty z rodzaju Lonicera z rodziny wiciokrzewowatych (Lonicera). Jej owoce są niebiesko-fioletowe, owalne lub wydłużone, niczym lśniące klejnoty zwisające z gałęzi. Lonicera edulis występuje głównie w umiarkowanych regionach półkuli północnej i rośnie w lasach i górach Chin, Heilongjiang, Jilin, Liaoning, Mongolii Wewnętrznej i innych miejscach. Szczególnie w Wielkim Górze Khingan, zasoby dzikich owoców indygowca są obfite.

Leonurus japonicus należy do rodziny wargowych (Labiatae). Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona w większości regionów kraju, powszechnie spotykana na górskich pustkowiach, grzbietach, łąkach itp. Leonurus japonicus jest wytrzymały i elastyczny, ma wyprostowane łodygi, różnorodne kształty liści i liliowe lub różowe kwiaty, które kwitną latem.

Jako ważna forma zastosowania tradycyjnego chińskiego zioła leczniczego, traganka, technologie jego ekstrakcji zyskały w ostatnich latach duże zainteresowanie. Obecnie stosowane metody obejmują ekstrakcję wodną, ekstrakcję etanolem oraz ekstrakcję wspomaganą ultradźwiękami/mikrofalami. Metoda ekstrakcji wodnej wykorzystuje wodę jako rozpuszczalnik do uzyskiwania rozpuszczalnych w wodzie składników, takich jak polisacharydy, poprzez wywar i zanurzenie w ciepłej wodzie, przy zachowaniu prostoty obsługi. Metoda ekstrakcji etanolem wykorzystuje różne stężenia etanolu w celu skutecznego oddzielania substancji rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak astragalozyd.

Ekstrakt z rabarbaru chińskiego pozyskiwany jest z suszonych korzeni i kłączy roślin z rodzaju Rheum z rodziny rdestowatych (takich jak Rheum officinale, Rheum tanguticum itp.) poprzez ekstrakcję rozpuszczalnikami (np. etanolem, wodą) i inne procesy. Rabarbar ma długą historię stosowania w medycynie chińskiej, po raz pierwszy odnotowaną w „Klasyce ziół Shennong” i jest tradycyjnie stosowany w celu przeczyszczenia, łagodzenia zaparć i łagodzenia gorączki. Współcześnie jest szeroko stosowany w medycynie, produktach prozdrowotnych i weterynarii.

Do produkcji ekstraktu z głogu, najpierw wybiera się dojrzałe owoce, oczyszcza je w celu usunięcia zanieczyszczeń, suszy i rozdrabnia na gruboziarnisty proszek, aby zwiększyć powierzchnię kontaktu z ekstraktem. Następnie, za pomocą rozpuszczalników, takich jak etanol i woda, ekstrakcję przeprowadza się metodą moczenia lub ogrzewania w temperaturze wrzenia, co pozwala na rozpuszczenie w rozpuszczalniku substancji czynnych, takich jak flawonoidy i kwasy organiczne, w celu uzyskania ekstraktu. Następnie pozostałości usuwa się poprzez filtrację i wirowanie, a następnie oczyszcza się je za pomocą chromatografii, ekstrakcji i innych metod, aby zachować aktywne składniki.

Surowiec ekstraktu z Isatis indigotica fort pochodzi z suszonego korzenia rośliny krzyżowej, urzetu barwierskiego, dwuletniego zioła o długiej historii uprawy i zastosowania leczniczego w Chinach. Ekstrakcja substancji czynnej z korzeni ekstraktu z Isatis indigotica fort, charakteryzującego się wyższą czystością i stabilniejszą skutecznością, zachowuje tradycyjne wartości lecznicze i tworzy podwaliny pod jego zastosowanie we współczesnym przemyśle.

Fasola biała, roślina z rodzaju Phaseolus vulgaris z rodziny bobowatych, występuje w różnych kształtach, z których owalny jest powszechny – przypomina gładki, pulchny bruk. Dobrze rośnie w ciepłych warunkach, nie toleruje mrozu i wymaga dużej ilości światła słonecznego, preferując chłodne, wilgotne środowisko na wysokościach powyżej 1800 metrów. Pochodzi z Meksyku i Argentyny w obu Amerykach, a obecnie jest szeroko rozpowszechniona w takich krajach jak Chiny, Stany Zjednoczone, Argentyna i Wielka Brytania.

W starożytnej orientalnej farmakopei, Centella asiatica znana jest jako uzdrawiający duch natury, niosący ze sobą tysiącletnią wiedzę medyczną. Współczesna technologia dekoduje jej naturalne składniki aktywne, dzięki czemu ekstrakt z Centella asiatica stał się gwiazdą w dziedzinie zdrowia i urody, przenosząc się z laboratoriów do codziennego życia i kształtując nowe standardy zdrowia i estetyki dzięki potędze nauki.

Spica prunellae należy do rodziny jasnotowatych i rodzaju Prunella i jest wieloletnią rośliną zielną. Jest szeroko rozpowszechniona w umiarkowanych regionach Chin, powszechnie spotykana na zboczach, łąkach, poboczach dróg i obrzeżach lasów. Roślina ta charakteryzuje się unikalnymi cechami wzrostu – kwitnie wiosną i stopniowo zasycha po dojrzeniu owoców latem, stąd jej nazwa „Spica prunellae”.

Ekstrakt z rdestowca ostrokończystego pochodzi z suszonych kłączy i korzeni rdestowca ostrokończystego (Polygonum cuspidatum Sieb. et Zucc.) i jest wytwarzany metodą ekstrakcji etanolem, wodą i innymi nowoczesnymi metodami. Maść tygrysia ma długą historię stosowania w medycynie chińskiej, po raz pierwszy odnotowaną w „Klasyce Shennonga o Materia Medica”. Tradycyjnie stosowano ją do usuwania gorąca i toksyn, wywoływania wilgoci i eliminowania żółtawego koloru, rozrzedzania zastojów krwi i łagodzenia bólu. Obecnie jest szeroko stosowana w medycynie, produktach prozdrowotnych, kosmetykach i innych dziedzinach.